JAK ODPOCZYWAĆ?

Nasz system nerwowy najlepiej odpoczywa, gdy jesteśmy w tu i teraz, a jeśli dojdzie do tego uczucie przyjemności i zaangażowania, to już w ogóle najlepiej.

Zatrzymuj się w kołowrotku myślowym tak często, jak to możliwe. Nie wybiegaj w przyszłość, nie analizuj, nie oceniaj, bądź.

Dla wielu z nas jest to bardzo trudne, ponieważ uwierzyliśmy, że bycie zajętym to jest jakaś nobilitacja i dobrze o nas świadczy. Być może jesteśmy wciąż “w robieniu” ze strachu, że staniemy się niepotrzebni, nieopłacalni itp.

Jak więc zatrzymać to błędne koło?

Najpierw zauważ o czym myślisz, czy skoro bujasz się w hamaku, to głowa również buja się z tobą. Użyj zmysłów: rozejrzyj się, poczuj czy ci wygodnie, co słyszysz? I oddychaj, powoli, wyobraź sobie jak to powietrze wpływa i zasila twoje części ciała, a potem wypływa zabierając, co już ci niepotrzebne.

Widzisz? Umiesz, nawet jeśli trwało to bardzo krótko. 

Tylko efektywny odpoczynek przyniesie wymierne skutki. Jakość przede wszystkim, a potem pomału również ilość.

Z czułością. Wdech. I wydech.

 JESTEM ZMĘCZONA...

Jeśli nie zajmiesz się swoim zmęczeniem, ono zajmie się tobą.

Zaczniesz urlop i pierwsze, co cię przywita, to przeziębienie.

Szukanie pracy będziesz prokrastynować tak długo, aż zostaniesz bez grosza. A rosnąca presja i przerażenie sprawi, że będzie jeszcze ciężej.

Jeśli nie zaczniesz odpoczywać regularnie, a nie tylko raz w roku, to w którymś momencie odechce ci się wszystkiego i zostaniesz bez sił. Albo nie mogąc sobie pozwolić na porzucenie tego, co cię męczy, będziesz to robić dalej (np. gotować dla rodziny), ale złoszcząc się i złorzecząc na cały świat. Wszystko, żeby nie czuć np. poczucia winy czy złości na siebie, że sobie nie pozwalasz odetchnąć.

“Przecież jak ja nie ugotuję, to nikt!” 🥴

Tak, ty sobie nie pozwalasz. Nie szukaj winnych dookoła.

Usiądź na chwilę i znajdź jedną, jedną rzecz, którą zrobisz z przyjemnością. Wiem, że pierwszy krok, pójście “w swoim” kierunku może być niesamowicie trudne.

Popatrz jednak, o jaką stawkę grasz. O siebie. 💜

 WOLNIEJ, LUŹNIEJ

Ciepło, ciepło, gorąco… kiedy czujesz, że temperatura powietrza próbuje roztopić twoje ciało, wyluzuj!

Usiądź, poleż, porób nic.

No, może wody sobie nalej, najlepiej lekko ciepłej, żeby się dobrze nawodnić.

Odpuść sobie i idź za tym, czego potrzebuje twoje ciało.

Dużo luzu i dobroci dla siebie kochani w te upały 🌞

Ja je kocham 😊

 TERAPIA MOŻE BYĆ LEKKA

Czy terapia ma sens tylko wtedy, kiedy cię sponiewiera i umęczy? Czy powiesz, że działa, kiedy wylejesz morze łez, zakopiesz się w dziecięcych ranach i finalnie nie masz już siły na nic?

Tak wiele przekonań w sobie nosimy.

A przecież terapia może być lekka jak ubrania, które nosisz latem 😊

Może być przyjemna, a procesy mogą się toczyć w tle bez twojego spoconego czoła. I nie obiecuję, że tak będzie wyglądać każde nasze spotkanie, wiem natomiast, że wszystkie mają znaczenie i sens, którego na terapii szukasz.

 PRZEŻYCIE EMOCJI

“...bo ja to się boję, że jak wejdę w tę emocję, to to będzie trwało wiecznie”

To wymysł głowy. Żeby cię zatrzymać, ochronić. Umysł za wszelką cenę chce uratować twoje życie, a dla niego czucie, zwłaszcza trudnych emocji, to zagrożenie, niemal równe śmierci. Dlatego zrobi wszystko, żebyś nie czuła.

Uwierz mi, to da się przeżyć.

Całkiem często okazuje się, że ten, czasem latami, wstrzymywany płacz, jak już pozwolisz mu zabrzmieć, będzie może silny, ale potrwa o wiele krócej niż się spodziewasz. Dużo szybciej poczujesz ulgę niż sądzi twoja głowa. 

A jeśli boisz się, myślisz, że się “rozpadniesz” i nikt cię nie pozbiera, to sprawdź, czy możesz kogoś poprosić o towarzyszenie. O bycie nawet po prostu niemym świadkiem, żebyś nie czuła się sama.

Jeśli nie masz takiej zaufanej osoby, szukaj pomocy w dalszych kręgach. Może przychodzi ci do głowy ktoś, kto może być dla ciebie oparciem w takiej sytuacji?

Choćby jednorazowo, nawet jeśli stoi za tym zapłata finansowa. Warto.

Jesteś dla siebie ważna.